عاشقم.....
دستم به نوشتن نمیره
میگم حداقل یه پست واسه تولد امام حسن (ع) روحی فداه بذارم
میام یادداشت جدید و میزنم ...دستم انگار بی حس شده ...
با بی حوصلگی صفحه ی مرورگر گوشیمو میبندم ... میرم به تلگرامم سر بزنم
عید همگی مبارک
آقو ینی داغون شدماااااااا ... له له شدم
یکی از بچه ها تو گروه تلگرام پست گذاشته
هدف دختر خانوما از حضور تو مجامع عمومی：
مجلس روضه...پیدا کردن شوهر
دانشگاه ...پیدا کردن شوهر
عروسی ...پیدا کردن شوهر
ختم ....پیدا کردن شوهر
.
.
.
والخ از موقعیتهای همچنینی و هدف مشترکی که نوشته
عاخرشم نوشته هدف کسی که زیر پست کامنت اعتراضی میذاره ：پیدا کردن شوهر !
یکی از بچه ها اومده چندتا شکلک عصبانی گذاشته زیرش ...
منم نه گذاشتم نه برداشتم زیر اعتراضش نوشتم ：
اولین جوینده ی شوهر ...
زیر کامنت من دوباره یکی دیگه کامنت گذاشته ：این مامان منه !!!
من ：|
بچه های گروه ：o
ینی آااااااب شدماااااا ...
هرکدوم از بچه های گروه یه سمتی فرار کردنااااا...
بدبختی طرف دوست دانشگاهیم از آب دراومده…این شانسه ما داریم عاخه؟
پ.ن ：به قول یه نظریه پرداز اسراییلی برای نابود کردن یه جامعه
کافیه فقط عزت و پاکدامنی زنانشو ازشون بگیری همین !!!
حرفش زمین نمونده هااااا خدا وکیلی...
بهانه
دلم توی این برهوت تابستونی عجیییییب بارون میخواد
انگار هوای گریه داره
طفلک نمی تونه بی هوا گریه کنه
بهونه ی بارون لازمه برای توجیه خیسی این چشمای تنهای من...
دل تنگ ی
یه وقتایی شکست مقدمه ی پیروزیه
یه وقتاییم مقدمه ی یه شکست دیگه ست
یه وقتاییم مقدمه ی هیچی نیست ...نتیجه ست
بعدش قرار نیست اتفاقی بیفته
به عبارتی گاهی بعد بعضی دلتنگیا و غم ها هیچ خوشحالی نیست...
پوچن ...فقط باید باشن ...حتی اگه قراره بعدشونم دوباره دلتنگی باشه ...
هستن ...همین
بر .... رفتگان
بعد مسابقه والیبال یه سرکی به دنیای مجازی کشیدم
دیدم اووووووه چقد از دختر خانومای گل نوجوون تلفات دادیم واقعا ...
همین طور سیل ابراز عشقها و علاقه ها و غش و ضعف هایی که جنسشون البته با طرفداری از تیم ملی و عرق ملی و از این حرفا فرق داره بود که ریخته بود تو گروه ها یا صفحه های دخترا ...
احساساتی که جنسشو من که یه زنم خوب میفهمم ...
بعد یهو یاد یکی از دوستای دبیرستانم افتادم ،
دقیقا اول دبیرستان بودیم که یکی از خل ترین دوستای صمیمیم(البته نه از نظر مغزی ) برداشت عاشق یه مجری تلویزیونی شد که الانم بازیگر شده و اسمشم محسن افشانی نیست ؛-)
خلاصه خر بیار و باقالی بار کن ...عاغا دیگه کار ما شد دنبال این بچه دویدن و جمع و جور کردن غش و ضعفاش و مراقبت ازش که کار دست خودش نده ...افزون براینکه خانواده ی خعلی ریلکسی هم داشت که به هیچ عنوان قصد نداشتن ازش مراقبت کنن ...
خلاصه ما دو سه نفری افتادیم دنبال این بچه ...یه روز قاطی میکرد میگفت من باید بهش بگم عاشقشم،میرفت تو کار نامه نوشتن برای برنامه ای که پسره مجریش بود . از این محرمانه ها که برسد به دست فلانی مام خب اون موقع ها یه نیمچه قلمی داشتیم مجبورمون میکرد متن نامه رو ما بنویسیم ،هیچی دیگه دندون میذاشتیم سر جیگر جملات عاشقانه ردیف میکردیم واسه حضرت والا توی ورقه ای که خانم بهش عطر زده بود و لاش پر از گل رز خشک شده بود ،
یه روز خبر می اومد که عاغا داره میره نمایشگاه کتاب برنامه اجرا کنه !خانم یهو گریبان چاک میکرد من باید اینو ببینم بفهمه کی براش نامه نوشته!!!!!!!!
ما رو دراز و کوتاه بار میزد رو کولش برمی داشت می بردمون نمایشگاه کتاب ! عاخرم بین سیل عشااااق این پسره گیر میکردیم دیر میرسیدیم برنامه تموم شده بود ...یه روز حالش خراب میشد میگفت ننننننننه من باید فراموشش کنم کار ما اون روز میشد جمع آوری آبغوره های خانم توی شیشه های استریل!
عاخرشم خانم از عشق پسره رفت تو کار هنرجویی و سیاه لشگری فیلما و یه نظر ببینمش و این حرفا !
بماند که این وسط چقد افراد شیاد به این بهانه که ما تو رو بهش میرسونیم و عه اینکه بازیگر همون فیلمس که من توش سیاهی لشگرمو بده هر کادویی داری بهش میرسونم و چقدر از این راه تیغ زدن این بچه رو ، که اوایل از ترسش به ما نمی گفت تا قضیه لو رفت.
یه روزم شمارشو گیر آوردو زنگ زد بهشو بعد از کلی خواهش تمنا که بیا منو ببین اگه خوشت نیومد بیخیال و...حالا از پسره انکار از این اصراااااار عاخرشم کم آورد گوشی رو داد دست ما که بغل دستش بودیم به این خیال که حامی همیشگی درستش میکنه...منم کم نذاشتم واسش و دق دلی این یه سالی که ما از دست این عاغا زجرررر کشیده بودیم درآوردم و هر کلمه ی خوشجل موشجلی دم دستم بود نثارش کردم و جلوی چشمای بهت زده ی دوست جان تلق قطعش کردم...
اولش یکم جا خورد ولی بعد زد زیر خنده ...منم دیدم اوضاع مساعده گوش این دوست جانو گرفتم گفتم یا خودتو جمع میکنی یا جمعت میکنم و یه ساعتی رفتم رو منبر نصیحت و از این حرفا ...اون روز قول داد تمومش کنه.
هر چند از این احساس مسخره دست برنداشت اما حداقل ماجرا این بود که من خودمو از حمالی این عشق مسخره و نافرجام نجات دادم و طی سالهای بعدم کلن ارتباطمو با این دوست جان قطع کردم چون مسیر اعتقادیم یهو عوض شد اصلن و دیگه اون نمیخواست دوست چادری داشته باشه...اما بعدا به گوشم رسید که تاوان کنار نذاشتن این احساسو بدجوری پس داده و وارد راه هایی شده که نباید…خعلی ناراحت شدم ولی خب کاری از دستم بر نمی اومد
تمام اینا رو تعریف کردم نه به خاطر سرزنش کردن اون دوستم یا مسخره کردنش بلکه به این خاطر که میخواستم بگم تجربه ی این احساسات نه مختص دهه شصتیاست نه دهه هفتادیا نه دهه هشتادیا ... انگار یه درده که تو هر دوره ای قربانیای خودشو داره و به نظر من دلیل اصلیش کم بود محبت دخترا و پایین بودن سطح عزت نفس شون و ندادن پاسخ درست به نیاز شدیدشون به جنس مخالف توی یه سن خاصه ،که نصف بیشترش تقصیر پدر و مادراست ...نصف دیگه شم به یه موضوعی مربوطه که اینجا نمیگمش ...چون حوصله ی بحث ندارم .
ولی کلن جای تاسف داره ...دلم خعلی برای دخترامون میسوزه چون مهم نیست طرف این بازی براشون احسان علیخانی باشه یا علیرضا حقیقی یا والیبالیستها یا...تنها بازنده ی این بازی مسخره دخترا هستن والسلام :-(
من نمی دونم چی به سر اعتقادات این ملت اومده!!!
دوست صمیمی دوران دانشجویی خواهری زنگ زده خونش احوال پرسی،
میگه：سه رک تون هنوز شوهر نکرده؟
خواهری ：نه بابااااا قصه ی اینو خواستگاراش قصه ی شهرزادو داستان های هزار و یک شبش شده !
دوست جونش：ببین جون خودش یکی براش جنبل و جادو نوشته !
خواهری：-0
من ：-|
جنبل و جادو ：-)
قشنگی ماجرا اینه که طرف شماره باطل السحر نویسم داده ...
دیگه نمیدونم چرا جون خودمو قسم خورده حداقل میگفت به مرگ باراک مجلسی ترم بود !!!
دل سوختنی جات
یه وختایی دلم واسه خودم حسااااابی میسوزه
میرم جلو آینه به خودم میگم آآآآ خیییییی بمیرم برات ...
:-(
دختر همساده
پلان اول
پرده که نصب شد یواشکی از گوشه ش پنجره روبه رویی رو نگاه کردم ببینم همسایه جدید کیه ...
یااااا خدا این گوریله پشت پنجره ؟....نه انگار دختر همساده ست ،بیا شانس که نداریم !!!همه اسباب کشی میکنن با دختر پنجره روبه رویی شون فیلم هندی راه میندازن ما با گوریلا همسایه شدیم ：-(
پلان دوم
ماشینو که از پارکینگ بیرون آوردم باهاش روبه رو شدم خودش بود؟ وووواااااووو چه تغییری؟ گوریل چیه عجب دافیه این؟ چرا اون موقع اون شکلی بود؟ لابد از خواب بیدا ر شده بوده ژولی پولی بوده خوووو...عاغا بریم تو کار پنجره رو به رویی...فعلا یه ویراژ از جلوش برم واسه دلبری تا بعد...
هنوز دست بی صاحابم نرفته بود رو دنده یه پورشه جلو خونه شون وایساد ،لامصب راننده هم خوش تیپ بود .
دختره با یه عشوه ی غلییییظ هندی سوار ماشین پسره شدووووو بعله ،
ای تف به این پیشونی نوشت ما که طرف گوریلم نباشه نامزد داره ...
ماراتن بی فرهنگی
نمیخوام بگم فرهنگ ایرانی کلن ضعیفه نه ما یکی از قدیمی ترین و غنی ترین فرهنگای دنیا رو داریم.ولی خب در حقیقت مثل هر فرهنگ دیگه ای نقصای خودشو داره که اتفاقا خیلیم بزرگن و ضربه های چشمگیری به ما زدن!
برای مثال میشه تقلید بدون فکر رو که امروزه خیلیم رواج داره بین همه مون گفت
الان این فرهنگ سلف سرویس با اینکه غربیه ولی راهکار خوبیه که وارد ایران هم شده
اما چیزی که هموطنان عزیز ما بهش دقت نکردن اینه که این شیوه درحقیقت ازبییییییخ برای جلو گیری از اسراف ابداع شده . ینی هر کسی بره سر میز هر چقدر که میلش میکشه غذا یا سالاد برداره تا اضافه بر میل مهمان غذا دستخورده نشه...
اما خدایی این شیوه ی اسراف درمانی تو کشور ما دقیقا خودش شده یه روش برای اسراف ...چون اسم سلف سرویس که میاد مردم فکر میکنن باید اون بشقابی که دستشونه تا خرخره پر کنن که مبادا از این زنه ایکبیری بقل دستی عقب بمونن یا کمتر بکشن...انگار قراره آخرش به اونایی که تونستن نسبت به بقیه با محاسبات مکانیکی و فیزیکی مقدار غذای بیشتری رو تو واحد سطح کمتری از بشقاب جا بدن جایزه بدن ...
خود من عروسی که میرم باورم نمیشه که از این زنای جیگول بیگول با اووون همه آرایش و شینیون و لباسای گرون مرون و اووووون همه فیس و افاده یه همچین رفتارایی سر میز غذا ببینم ...
مورد داشتیم سر میز سلف سرویس عروس جمعیت رو دیده هول شده خودشم بشقاب برداشته بدو طرف میز حالا نکش کی بکش...
حتی مورد داشتیم که برای دعوت به میز سلف سرویس مدعوین از لفظ حمللللللللههههههه استفاده کردن و...
آخر مجلسم غذا و دسراییه که به خاطر این ماراتون نفس گیر من بکش تو بکش دور ریخته میشه...غذاهایی که شاید چندتا خانواده ی فقیر رو سیر کنه!!!
این مختص عروسیا نیستاااا رستوران سلف سرویسم بری همینه !!!
این اتفاقات خنده دار شاید نه!حتما به خاطر اینه که ما بدون اطلاع دقیق از ماهیت این روش فقط و فقط به خاطر خارجی بودن و.با کلاس بودنش ازش استفاده میکنیم ...
و این فقط یکی از مصادیق تقلید بدون تفکر ما ایرانی هاست که تازه تو زمینه ی استفاده از یه فرهنگ خوب اتفاق افتاده ...تقلید بدون تفکر ما تو زمینه ی مد لباس پوشیدن و خوردن و سبک زندگی که بمااااااند !!!
و با اینکه میدونیم دقیقا کارمون واقعا مضحک و بی منطقه اصرااار عجیبی توی توجیه کردنش داریم بی اینکه متوجه باشیم عوض کردنش خیلی راحتتره به خدا !!!