فاجعه ای به لطافت ترک های دلت

مادرم میگفت:

به دیوار تکیه کن،

ولى به نامردها ، نه ...!

که دیوار اگر پشتت را خالى کرد، 

سنگ است و گچ، نهایت سرت میشکند..!

ولى اگر نامردى رهایت کرد،

دلت میشکند،

روح و تمام زندگیت میشکند،

و زنى که بشکند،

سنگ میشود،

سرد و سخت،

که نه میخندد، و نه میگرید..!

و این یعنى فاجعه...!

فاجعه زنیست که از دلداده گى ترسیده..!

اعتراف میکنم که فاجعه ی عجیبی در قلب من اتفاق افتاده 

درسته که به هیچ مرد یا نامردی تکیه نکردم ولی 

شاهد فروریختن تکیه گاه های زیادی بودم

 وامروز... سخت از دلدادگی ترسیده ام.سخت...